Drie keer hoera en een fotosessie

Om nog een keer een stuk onverhard te overbruggen nemen we vanuit Georgetown de bus. Zo gaan we in een paar uur van het waterrijke en dichte regenwoud naar de droge en open savanne van Guyana. Na een dag lekker fietsen kamperen we midden op de savanne en genieten we ´s avonds van de zonsondergang zonder daarbij geplaagd te worden door muggen. Dat is lang geleden en wat heerlijk zeg! De volgende ochtend is het nog fraaier, want Niki wordt wakker in een met slingers versierde tent. Ze is jarig en dat vieren we met zoute drop en pindakoeken. Hoewel ze eigenlijk op het bezoek van een miereneter hoopt, raakt ze ook zeker gefascineerd door de termietenheuvels die we tegenkomen. Eerst lijkt een tot de knieënreikende puist al aardig, later blijkt het nog veel groter te kunnen.

Guyana en Venezuela hebben geen grensovergang, dus moeten we eerst naar Brazilië. Dat betekent een aardig stuk omrijden en nog een keer met handen- en voetenwerk over het Portugees struikelen. Dan zijn we in Venezuela en wie had kunnen denken dat het zo´n feest zou zijn om weer Spaans te kunnen spreken? En nog een hoogtepuntje: Niki staat nu met 39 landen op nummer 1 in de landenwedstrijd der Fysisch Geografen!

We bevinden ons in Nationaal Park Canaima met een nieuw soort puisten: tepuis. Tafelbergen, die in combinatie met de vele watervallen, toeristen er toe aanzetten zich hier in een jeep te laten rondrijden. Veel leuker is het natuurlijk om zelf door dit gebied te fietsen. Onderweg genieten we van het natuurschoon en ´s middags douchen we onder een waterval. Alhoewel. Staat Robin zich het ene moment nog schaamteloos te wassen, als Niki zich uit wil kleden verschijnen er enkele toeristen en loopt uiteindelijk een hele toerbus met klikkende camera´s uit om dit alles vast te leggen.

Meer naar het noorden toe verdwijnen de tepuis, verlaten we het park en zien we steeds meer auto´s. Venezuela is een autoland en dat maakt dat de benzine hier bijna gratis was. Voor één euro krijg je hier 80 liter. Hoeveel is het ook alweer in Nederland? Dat betekent ook dat werkelijk iedereen de weg op kan. Het lijkt niet uit te maken hoe oud, roestig of klaar voor de sloop een wagen is er wordt in gereden. Daar doet ook een rood stoplicht niets aan.

Aantal km: 9105