Daily Saltless
Door: Niki en Robin
Blijf op de hoogte en volg Niki
11 Mei 2009 | ,
Over twee (tot drie) vegetariërs in Zuid-Amerika
De afgelopen weken was de fiets een weinig gebruikt vervoersmiddel. Het treintje van Talca naar Constitución was verreweg het meest vermakelijke alternatieve vervoersmiddel. Naast de leuke boerderijen en wijngaarden die we passeerde werden we ook goed geamuseerd door de machinist die enthousiast zijn treintoeter gebruikte voor werkelijk elke voorbijganger. Om mee te kunnen hoefde je niet naar een station, maar kon je gewoon langs het spoor gaan staan en de trein afvlaggen. Dit werd dan ook regelmaig gedaan, alhoewel er niet altijd op tijd geremd werd en soms ook weer een stukje achteruit gereden moest worden om alle pasagiers mee te kunnen nemen.
Inmiddels zitten we nu al weer bijna twee weken in Santiago (bij wijze van vakantie). Het blijkt toch niet zo’n wereldstad te zijn en heeft ook zeker geen 24-uurseconomie. Zo waren op de Dag van de Arbeid alle winkels en restaurants gesloten, zodat wij waren aangewezen op de straatfrituur. Dat zijn winkelwagens waar een wok met olie is ingebouwd en waar de patat en kip in wordt gefrituurd. Behalve dat de winkelwagen als opslagruimte dient is het ook handig dat je er mee kunt wegrijden zodra de politie er aankomt. Voor wat extra smaak op je hap loop je door naar de kerel met de kinderwagen op de hoek. Onder het dekentje ligt namelijk geen baby te slapen, maar tovert hij een keur aan sausen te voorschijn.
Met het scoren van een volledige vegetarische maaltijd leken we meer succes te gaan hebben tijdens ons uitstapje naar Mendoza (Argentinië). Daar waren maar liefts negen vegetarische restaurants (wel allemaal buffetrestaurants)! Helaas bleek het niet zo’n succes. ‘s Avonds werd ons voorgeschoteld wat er van de middag over was en dat was inmiddels koud. Pas na de tweede keer opscheppen stelde de ober voor om het bord even in de magnetron te zetten. Vervolgens gaf hij een geheel eigen interpretatie aan ‘Dinner with a show’. In de vitrine, zodat zowel wij als de mensen die buiten langsliepen het goed konden zien, begon hij uitgebreid zijn neus te snuiten en uit te pulken (inclusief kijken naar het resultaat), zelfs tot bloedens toe. Toen hij daarmee klaar was begon hij zijn oren ook een behandeling te geven.
Wij preferen inmiddels toch om zelf te koken. Robin heeft al menig huisvrouw enthousiast gemaakt, zodat nu regelmatig pen en papier in de aanslag liggen om de recepten vast te leggen. De laatste keer liet de huishoudster me zelfs zien dat ze alles (tot sesamzaad en soyasaus aan toe) in huis gehaald om de volgende dag ook te gaan wokken.
Al dat lekkers dat Robin maakt heeft bij Niki inmiddels voor een klein buikje gezorgd. En dat leidt nog al eens tot verwarring. Er wordt gevraagd of het fietsen niet slecht is als je zwanger bent en gezegd dat Niki goed moet drinken voor de baby. En laatst toen Niki een tweede keer opschepte werd er beslist door de vrouw des huizes gezegd: ‘Dat is voor het kind!’.
Aantal km: 3300
De afgelopen weken was de fiets een weinig gebruikt vervoersmiddel. Het treintje van Talca naar Constitución was verreweg het meest vermakelijke alternatieve vervoersmiddel. Naast de leuke boerderijen en wijngaarden die we passeerde werden we ook goed geamuseerd door de machinist die enthousiast zijn treintoeter gebruikte voor werkelijk elke voorbijganger. Om mee te kunnen hoefde je niet naar een station, maar kon je gewoon langs het spoor gaan staan en de trein afvlaggen. Dit werd dan ook regelmaig gedaan, alhoewel er niet altijd op tijd geremd werd en soms ook weer een stukje achteruit gereden moest worden om alle pasagiers mee te kunnen nemen.
Inmiddels zitten we nu al weer bijna twee weken in Santiago (bij wijze van vakantie). Het blijkt toch niet zo’n wereldstad te zijn en heeft ook zeker geen 24-uurseconomie. Zo waren op de Dag van de Arbeid alle winkels en restaurants gesloten, zodat wij waren aangewezen op de straatfrituur. Dat zijn winkelwagens waar een wok met olie is ingebouwd en waar de patat en kip in wordt gefrituurd. Behalve dat de winkelwagen als opslagruimte dient is het ook handig dat je er mee kunt wegrijden zodra de politie er aankomt. Voor wat extra smaak op je hap loop je door naar de kerel met de kinderwagen op de hoek. Onder het dekentje ligt namelijk geen baby te slapen, maar tovert hij een keur aan sausen te voorschijn.
Met het scoren van een volledige vegetarische maaltijd leken we meer succes te gaan hebben tijdens ons uitstapje naar Mendoza (Argentinië). Daar waren maar liefts negen vegetarische restaurants (wel allemaal buffetrestaurants)! Helaas bleek het niet zo’n succes. ‘s Avonds werd ons voorgeschoteld wat er van de middag over was en dat was inmiddels koud. Pas na de tweede keer opscheppen stelde de ober voor om het bord even in de magnetron te zetten. Vervolgens gaf hij een geheel eigen interpretatie aan ‘Dinner with a show’. In de vitrine, zodat zowel wij als de mensen die buiten langsliepen het goed konden zien, begon hij uitgebreid zijn neus te snuiten en uit te pulken (inclusief kijken naar het resultaat), zelfs tot bloedens toe. Toen hij daarmee klaar was begon hij zijn oren ook een behandeling te geven.
Wij preferen inmiddels toch om zelf te koken. Robin heeft al menig huisvrouw enthousiast gemaakt, zodat nu regelmatig pen en papier in de aanslag liggen om de recepten vast te leggen. De laatste keer liet de huishoudster me zelfs zien dat ze alles (tot sesamzaad en soyasaus aan toe) in huis gehaald om de volgende dag ook te gaan wokken.
Al dat lekkers dat Robin maakt heeft bij Niki inmiddels voor een klein buikje gezorgd. En dat leidt nog al eens tot verwarring. Er wordt gevraagd of het fietsen niet slecht is als je zwanger bent en gezegd dat Niki goed moet drinken voor de baby. En laatst toen Niki een tweede keer opschepte werd er beslist door de vrouw des huizes gezegd: ‘Dat is voor het kind!’.
Aantal km: 3300
-
12 Mei 2009 - 06:41
Alies:
hey daar!
mooie fotos,maar waar is de fiets ;) wat is de volgende destinatie?
groetjes
-
12 Mei 2009 - 08:34
Jesse:
Hoi daar, ziet er lekker uit allemaal. Ik ben hier lekker door een scriptie aan het roeien, terwijl jij vrolijk vakantie viert. Wat is het leven toch oneerlijk verdeeld. Veel plezier Daarzo
groet jesse -
12 Mei 2009 - 09:08
Arno:
Toch maar weer eens die fiets pakken dan, Niki ;) Veel plezier! -
12 Mei 2009 - 18:09
Ellen De Geus:
Hola fietsers!!!!
Als ik het zo lees nemen jullie ruim de tijd voor alles, heel verstandig. Geniet er maar van want voor je het weet ben je weer thuis. Foto's van Santiago zijn herkenbaar, leuk.
Ben benieuwd waar jullie nu heen gaan. Tot de volgende mail.
Ellen -
12 Mei 2009 - 18:31
Ome Ies:
ha ha,
niet allen verhalen over dat buikje van Niki...ook maar op de foto(serie) dan :)
waren vorige week zondag bij Constance...gezellie...
Veel pret en blijf vooral ook inbeweging :)
Agniet en Ies -
12 Mei 2009 - 22:01
Niki :
Woehoe! Ik hou van reacties! Het duurt nog een week of drie, maar we gaan nu op weg naar de Atacama woestijn (de droogste woestijn van de wereld...). Dus er wordt aan het buikje gewerkt en ik beschouw mezelf vooral als een kameel die een voorraad heeft opgebouwd ;) -
13 Mei 2009 - 07:35
Rena:
He, ik mis een foto van het buikje!! -
14 Mei 2009 - 07:45
Nel Bakker:
Hahahahaha wat een pret allemaal zeg...maar eten zou ik ook overslaan bbbbrrrrrr......Flink fietsen he Nikki...en Robin wat zit je haar leuk hahahahahah zeker wind tegen daar? Geniet maar lekker groetjes Nel en Jim -
14 Mei 2009 - 18:28
Tomas:
En je weet zeker dat je niet zwanger bent? :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
